Yeryüzündeki Işıkların karanlığından
Gökyüzündeki yıldızlar görünmüyor.

Öyle çok aldatan şey var ki zihnimizi
Ne kendi bedenimizi, ne ruhumuzu, ne de gök yüzünü duyabiliyoruz?

Gök yüzünden kopmuş insan, kendi hakikatine yabancılaştı ve kendini yapay benliklerde aradı. Oysa yapması gereken tek şey gözlerini ve ağzını kapatıp ruhunu açmasıydı. Ancak gözlerini ve ağzını kapatamayan insan kendini duymaktan acze düştü. Bununla birlikte etrafındakileri hiç duyamaz hale geldi. Öyle ki dibimizdeki eşimizin çığlığını duymaz, çocuğumuzun feryadını anlamaz, anne babamızın varlığını görmez olduk.

Sonra yalnızlık , dipsiz yalnızlıklar sardı benliğimizi ve biz onu susturmak için kaçar olduk dünya telaşına. Sürekli konuşmamız da bu yüzdendi. Bağlanmadığımız bir şey kalmadı dünyaya ait , kendi hakikatimizden başka. Sürekli koşuşturur hale geldik, adeta kendimizden kaçarcasına.

Zaman hızlı, zaman bereketsiz. Hızlı ve bereketsiz olan zaman miydi yoksa onu algılayan insan mi?

Ne kadar da kopmuşuz kendimizden
Ne kadar uzağız kendimize.
Ve her birimiz yapay benlikler içerisinde oyalanıp durmakta. Kendini unutarak başkalarına koşmakta.

Kıyamet günü en büyük davacımız, yine bizzat kendimiz ( nefsimiz) olacak .
" O gün insan ( bir takım mazeretler ileri sürse de ) kendi nefsine karşı şahit olacaktır. ( Kıyame suresi 14 ) "
Onu (nefsimizi) bu kadar görmezden geldiğimiz, yok saydığımız; ya da aşırı yüceltip, bi şey zannettiğimiz için.

Aah ben,
Örselediğim
Yargıladığım
Suçladığım
Görmezden geldiğim
Yok saydığım
Unuttuğum
Yücelttiğim
Şişirdiğim
Bi şey zannettiğim ben.

Seni nasıl aşar da kendime ulaşırım bilmem.
Senin gözünle görünen dünyada hayır yok
Senin zihninde okuduğum hiçbir şey, hakikate götürmüyor. Bana gösterdiğin her şey sığ, eksik, çarpıtılmış ve yarım. Oysa hakikat senin anladığın kadar değil. Seni aşıp görmeye başladığım şey hak, duymaya başladığım ise hakikat.

Bu yol tek başına yürünmez
Bu ses tek başına duyulmaz
Bu renk tek başına görünmez

Rahmet yağıyor oluk oluk
Zikreden kalbin üstüne
Acı çeken nefse
İmtihan edilen herkese
Yok yok ceza değil asla
Alemlerin Rabbi olan Allah
Rahmet ve merhametiyle tecelli ediyor varlığın üzerine.